Partia rządząca dopięła swego i jeszcze przed wprowadzeniem PPK oraz przed wyborami parlamentarnymi i europejskimi przedstawiła projekt reformy Otwartych Funduszy Emerytalnych, a mówiąc wprost –  ich likwidacji. 

W marcu 2019 r. indeks PMI dla polskiego przemysłu po raz piąty z rzędu zanotował wartość poniżej 50, co oznacza pogorszenie się warunków w sektorze. Pocieszający jest jedynie fakt, że odczyt za marzec na poziomie 48,7 był najwyższy od czterech miesięcy, co sugeruje, że spowolnienie w sektorze straciło na mocy.

Odczyty makroekonomiczne za luty 2019 r. w wielu przypadkach okazały się wyższe od i tak nieniskich oczekiwań rynkowych. Największym zaskoczeniem okazała się produkcja budowlano-montażowa, której wzrost wrócił na dwucyfrowe poziomy. Zwracamy szczególną uwagę na rozbieżność pomiędzy silnymi odczytami dot. ww. produkcji bud.-mon. i produkcji przemysłowej, a słabymi odczytami PMI. Niewątpliwie nastroje w przemyśle sugerowałyby wolniejsze wzrosty produkcji, co jednak się nie zadziało.

W lutym 2019 r. indeks PMI dla polskiego przemysłu zarejestrował wartość poniżej 50 (czwarty miesiąc z rzędu), co oznacza pogorszenie się warunków w sektorze. Wskaźnik wyniósł 47,6 (vs 48,2 w styczniu), a więc razem z grudniowym odczytem były to dwie najniższe wartości w ciągu ostatnich niespełna 6 lat.

Styczniowe dane makroekonomiczne można uznać jako dobre. Produkcja przemysłowa i sprzedaż detaliczna rosły po ok. 6 proc. rocznie, przebijając oczekiwania rynkowe. Dane z rynku pracy także pozytywnie zaskoczyły. Co prawda nie są to tak silne wzrosty jak rok temu, ale chyba nikt się nie łudzi, że 2019 r. będzie tak dobry dla polskiej gospodarki jak miniony rok, w którym PKB wzrósł o 5,1 proc. wg wstępnego szacunku.

Indeks PMI dla polskiego przemysłu wyniósł 48,2 za styczeń 2019 r., co oznacza pogorszenie warunków w sektorze. Tym samym, odczyt PMI był poniżej 50 trzeci miesiąc z rzędu (47,6 za grudzień 2018 r. i 49,5 za listopad).