Koszt wakacji kredytowych dla sektora bankowego w latach 2022-2023 może sięgnąć nawet 20 mld złotych. Takie są szacunki Narodowego Banku Polskiego, który zwraca uwagę na negatywne strony tego rozwiązania. Wśród nich wymienia proinflacyjność, spadek podatków płaconych przez banki czy wykorzystanie wakacji przez osoby które wcale ich nie potrzebują. NBP apeluje o wprowadzenie wakacji tylko dla osób, które zaciągnęły kredyty hipoteczne w okresie najniższych stóp procentowych.  Kredyty zaciągnięte w tym okresie to i tak aż 21% całego portfela złotowych kredytów mieszkaniowych. A jak z tak ogromnymi kosztami poradzą sobie banki?

W czerwcu aktywa funduszy inwestycyjnych spadły o ponad 6 mld zł i znalazły się na poziomie zaledwie 262,3 mld zł. Od początku roku wartość aktywów funduszy spadła o ponad 34 mld zł (spadek o 11%). Na spadek ten składa się słaby wynik na zarządzaniu (-3,8 mld) i wypłaty inwestorów (-2,2 mld zł netto).

Końcówka pierwszej połowy roku stała pod znakiem istotnej zmiany narracji i zachowań rynków finansowych. Rozgrywany dotychczas scenariusz stagflacyjny zaczął ustępować miejsca scenariuszowi recesji, który zaczęły wspierać coraz słabsze dane z globalnych gospodarek. W poprzednich miesiącach doświadczyliśmy silnego wzrostu rentowności na rynkach długu, będącego pokłosiem wysokiej inflacji i agresywnej zmiany narracji i działań banków centralnych w stronę zacieśnienia polityki monetarnej. Jednocześnie, skala przecen ryzykownych aktywów wydawała się odzwierciedlać w dużym stopniu wzrost stóp wolnych od ryzyka i jedynie umiarkowanie gorsze perspektywy gospodarcze.